خنده ام می گیــــرد! وقتـــی بعـــد از مدتها ســـراغی از
این دل آواره ام می گیـــری و می گویـــی: "دلـــم برایت تــنگ شده!" یا
مـــرا به بازی گرفتـــه ای ،یا معنـــی درست واژه هایت را نمی دانـــی. هر چـــه
هست ،دلتنگی ات ارزانـــی خودت...!

کاش عشق را از پلک های خود می آموختیم

پلک هایی که تا وقتی خون

در رگ هایشان جاری است هردم برهم بوسه می زنند

پلک هایی که از سحر تا پاسی از شب

برای در آغوش کشیدن هم لحظه شماری می کنند

پلک هایی که حتی برای دقیقه ای کوتاه هم نمی توانند

دوری از یکدیگر را تاب بیاورند پلک هایی که

در لحظه مرگ هم در آغوش یکدیگر جان می دهند

عشق را باید از آن ها آموخت …!

پرهایم را چید که تنها جایی نروم ... اما خودش همسفر پرنده های آزاد شد...

یه وقتایی دلم میخواد یکی از پشت سر چشمامو بگیره و ازم بپرسه اگه گفتی من کی ام؟منم دستاشو بگیرم و بگم هرکی هستی بمون که خیلی تنهام...

بیا آخرین شاهکارت را ببین...مجسمه ای با چشمان خیس،خیره به دور دست ها که خاطراتش را محکم بغل گرفته است...بیا آخرین شاهکارت را ببین...

گفته بودم که اگر لب تر کند برایش میمیرم...اما نه تا آن حد که لبانش با لبان دیگری تر شود!!!

همه را خط زدیم تا به عشقمان برسیم غافل از اینکه خودمان خط زده ی عشقمان بودیم تا به عشقش برسد !!!

گاهی نفس به تیزی شمشیر میشود

از هرچه زندگیست دلت سیر میشود

گویی به خواب بود و جوانی مان گذشت

گاهی چقدر زود وقتمان دیر میشود

کاری ندارم که کجایی و چه میکنی

فراموش نکن مرا که دلم پیر میشود...

بی تو یه وقتا دل من میگیره از زمونه

تو نیستی اشکام میریزه آروم به روی گونه

بعد منو سادگی هام کی پیش تو میمونه

بچه نشو من هنوزم عاشقتم دیوونه

تو روزگاری که دلم از بی کسی جدا نیست

غربت و تنهایی من از عاشقی جدا نیست

تنها شدم توقعی از یار بی وفا  نیست

تنها شدن که معنی اش آغاز مشکلا نیست!!

گاهی هیچ کس را نداشته باشی بهتر است,داشتن بعضی ها تنهاترت می کند

درد من تنهاییم نیست,درد من این است که هر روز از خودم می پرسم مگر خودش مرا انتخاب نکرد.

درست است که به قول خودت هر آمدنی رفتنی دارد ولی تو که قشنگ و عاشقانه آمده بودی اما چرا آنقدر بی رحمانه رفتی؟

لالا لالا نخواب دنیا خسیسه                         واسه کمتر کسی خوب می نویسه

یکی لبهاش همیشه غرق خندست          یکی پلکاش تو خواب هم خیسه خیسه

این آمدن عاشقانه ات و رفتن بی بهانه ات بهم یاد داد که کسی را با تمام وجودم دوست نداشته باشم و یک تکه از خودم را نگه دارم برای روزهایی که هیچ کس را جز خودم نخواهم داشت.

آری درد دارد به خاطر کسی که با نسیمی رفت خودت را به طوفانی بزنی!

به مرگ گرفتی مرا تا به تبی راضی شوم,کاش!می فهمیدی به مرگ راضی بودم وقتی که تب می کردم از ندیدنت.

فقط خواستم بدانی که:

(بودنم در حسرت خواستنت تمام شد و عشق کوتاه است وفراموشی چه طولانی )

(جواد تقوی)                 

بازم رفتی؟

مگر من خواستم که بیایی,مگر خودت عاشقانه نیامده بودی که دوباره اینچنین بی رحمانه رفتی

دوباره می خواهی که سوختنم را نظاره گر شوی

مگر سوختن اولیه ام برای تو خوشایند نبود که بار دیگر کمر همت به سوزاندنم زده ای ؟

آری میدانستم به دنبال منفعت خودتی.

ببخش که به نفع تو نتوانستم کاری کنم !